Lichttherapie en hypothyreoïdie

Schildklierproblemen zijn alomtegenwoordig in de moderne samenleving en treffen alle geslachten en leeftijden in verschillende mate.Diagnoses worden misschien vaker gemist dan welke andere aandoening dan ook en typische behandelingen/voorschriften voor schildklierproblemen lopen tientallen jaren achter op het wetenschappelijke begrip van de aandoening.

De vraag die we in dit artikel gaan beantwoorden is: kan lichttherapie een rol spelen bij de preventie en behandeling van problemen met de schildklier/laag metabolisme?
Kijkend in de wetenschappelijke literatuur zien we datlicht therapieHet effect op de schildklierfunctie is tientallen keren onderzocht, bij mensen (bijv. Höfling DB et al., 2013), muizen (bijv. Azevedo LH et al., 2005), konijnen (bijv. Weber JB et al., 2014), onder andere.Om te begrijpen waaromlicht therapieal dan niet interessant kan zijn voor deze onderzoekers, moeten we eerst de basis begrijpen.

Invoering
Hypothyreoïdie (lage schildklier, trage schildklier) moet meer worden beschouwd als een spectrum waar iedereen op valt, in plaats van een zwarte of witte aandoening waar alleen oudere mensen aan lijden.Bijna niemand in de moderne samenleving heeft echt ideale schildklierhormoonspiegels (Klaus Kapelari et al., 2007. Hershman JM et al., 1993. JM Corcoran et al., 1977.).Om de verwarring nog groter te maken, zijn er overlappende oorzaken en symptomen met verschillende andere stofwisselingsproblemen zoals diabetes, hartaandoeningen, IBS, hoog cholesterol, depressie en zelfs haaruitval (Betsy, 2013. Kim EY, 2015. Islam S, 2008, Dorchy H, 1985.).

Het hebben van een 'trage stofwisseling' is in wezen hetzelfde als hypothyreoïdie en valt daarom samen met andere problemen in het lichaam.Het wordt pas gediagnosticeerd als klinische hypothyreoïdie als het een dieptepunt bereikt.

In een notendop, hypothyreoïdie is de toestand van lage energieproductie in het hele lichaam als gevolg van een lage schildklierhormoonactiviteit.De typische oorzaken zijn complex, waaronder verschillende voedings- en levensstijlfactoren zoals;stress, erfelijkheid, veroudering, meervoudig onverzadigde vetten, lage koolhydraatinname, lage calorie-inname, slaapgebrek, alcoholisme en zelfs overmatige uithoudingsoefeningen.Andere factoren, zoals een operatie voor het verwijderen van de schildklier, de inname van fluoride, verschillende medische therapieën, enzovoort, veroorzaken ook hypothyreoïdie.

Lichttherapie mogelijk een hulpmiddel voor mensen met een lage schildklier?
Rood & infrarood licht (600-1000nm)kan mogelijk nuttig zijn voor de stofwisseling in het lichaam op verschillende niveaus.

1. Sommige onderzoeken concluderen dat het op de juiste manier toepassen van rood licht de productie van de hormonen kan verbeteren.(Höfling et al., 2010,2012,2013. Azevedo LH et al., 2005. Вера Александровна, 2010. Gopkalova, I. 2010.) Zoals elk weefsel in het lichaam heeft de schildklier energie nodig om al zijn functies uit te voeren .Aangezien schildklierhormoon een sleutelcomponent is bij het stimuleren van de energieproductie, kunt u zien hoe een gebrek eraan in de kliercellen de productie van schildklierhormoon verder vermindert – een klassieke vicieuze cirkel.Lage schildklier -> lage energie -> lage schildklier -> etc.

2. Licht therapiewanneer het op de juiste manier op de nek wordt aangebracht, kan deze vicieuze cirkel mogelijk worden doorbroken, in theorie door de lokale beschikbaarheid van energie te verbeteren, waardoor de natuurlijke schildklierhormoonproductie door de klier weer toeneemt.Met een gezonde schildklier die is hersteld, treden tal van positieve stroomafwaartse effecten op, aangezien het hele lichaam eindelijk de energie krijgt die het nodig heeft (Mendis-Handagama SM, 2005. Rajender S, 2011).De synthese van steroïdhormonen (testosteron, progesteron, enz.) komt weer op gang – de stemming, het libido en de vitaliteit worden verbeterd, de lichaamstemperatuur stijgt en vrijwel alle symptomen van een laag metabolisme worden omgekeerd (Amy Warner et al., 2013) – zelfs het uiterlijk en de seksuele aantrekkelijkheid toeneemt.

3. Naast mogelijke systemische voordelen van blootstelling aan de schildklier, kan het toepassen van licht overal op het lichaam ook systemische effecten hebben, via het bloed (Ihsan FR, 2005. Rodrigo SM et al., 2009. Leal Junior EC et al., 2010).Hoewel rode bloedcellen geen mitochondriën hebben;bloedplaatjes, witte bloedcellen en andere soorten cellen die in het bloed aanwezig zijn, bevatten mitochondriën.Dit alleen wordt bestudeerd om te zien hoe en waarom het ontstekingen en cortisolspiegels kan verlagen - een stresshormoon dat activering van T4 -> T3 voorkomt (Albertini et al., 2007).

4. Als men rood licht zou toepassen op specifieke delen van het lichaam (zoals de hersenen, huid, teelballen, wonden, enz.), veronderstellen sommige onderzoekers dat het misschien een intensere lokale boost zou kunnen geven.Dit wordt het beste aangetoond door onderzoeken naar lichttherapie bij huidaandoeningen, wonden en infecties, waarbij in verschillende onderzoeken de genezingstijd mogelijk wordt verkort doorrood of infrarood licht(J. Ty Hopkins et al., 2004. Avci et al., 2013, Mao HS, 2012. Percival SL, 2015. da Silva JP, 2010. Gupta A, 2014. Güngörmüş M, 2009).Het lokale effect van licht lijkt potentieel anders te zijn, maar complementair aan de natuurlijke functie van schildklierhormoon.

De heersende stroming en algemeen aanvaarde theorie van de directe impact van lichttherapie omvat cellulaire energieproductie.De effecten worden vermoedelijk voornamelijk uitgeoefend door fotodissociatie van stikstofmonoxide (NO) van de mitochondriale enzymen (cytochroom-c-oxidase, enz.).Je kunt NO beschouwen als een schadelijke concurrent van zuurstof, net zoals koolmonoxide dat is.NO stopt in feite de energieproductie in cellen, waardoor een energetisch extreem verspillende omgeving wordt gevormd, die stroomafwaarts cortisol / stress verhoogt.rood lichtwordt getheoretiseerd om deze stikstofmonoxidevergiftiging en de daaruit voortvloeiende stress te voorkomen door het uit de mitochondriën te verwijderen.Op deze manier kan rood licht worden gezien als 'beschermende ontkenning van stress', in plaats van onmiddellijk de energieproductie te verhogen.Het zorgt er simpelweg voor dat de mitochondriën van uw cellen goed werken door de dempende effecten van stress te verlichten, op een manier waarop schildklierhormoon alleen niet noodzakelijkerwijs werkt.

Dus hoewel schildklierhormoon het aantal mitochondriën en de effectiviteit verbetert, is de hypothese rond lichttherapie dat het de effecten van de schildklier kan versterken en verzekeren door de negatieve stressgerelateerde moleculen te remmen.Er kunnen verschillende andere indirecte mechanismen zijn waardoor zowel de schildklier als rood licht stress verminderen, maar daar gaan we hier niet op in.

Symptomen van lage stofwisseling / hypothyreoïdie

Lage hartslag (lager dan 75 bpm)
Lage lichaamstemperatuur, minder dan 98°F/36,7°C
Altijd koud voelen (vooral handen en voeten)
Droge huid overal op het lichaam
Humeurige/boze gedachten
Gevoel van stress/angst
Hersenmist, hoofdpijn
Langzaam groeiend haar/vingernagels
Darmproblemen (constipatie, crohns, IBS, SIBO, opgeblazen gevoel, brandend maagzuur, etc.)
Frequent urineren
Laag/geen libido (en/of zwakke erecties/slechte vaginale smering)
Gevoeligheid voor gist/candida
Inconsistente menstruatiecyclus, zwaar, pijnlijk
Onvruchtbaarheid
Snel dunner wordend/terugtrekkend haar.Dunner wordende wenkbrauwen
Slecht slapen

Hoe werkt het schildkliersysteem?
Schildklierhormoon wordt voor het eerst geproduceerd in de schildklier (in de nek), meestal als T4, en reist vervolgens via het bloed naar de lever en andere weefsels, waar het wordt omgezet in een meer actieve vorm – T3.Deze meer actieve vorm van schildklierhormoon reist vervolgens naar elke cel van het lichaam en werkt in de cellen om de cellulaire energieproductie te verbeteren.Dus schildklier -> lever -> alle cellen.

Wat gaat er meestal mis in dit productieproces?In de keten van schildklierhormoonactiviteit kan elk punt een probleem vormen:

1. De schildklier zelf zou niet genoeg hormonen kunnen produceren.Dit kan te wijten zijn aan een gebrek aan jodium in de voeding, een teveel aan meervoudig onverzadigde vetzuren (PUFA) of goitrogenen in de voeding, eerdere schildklieroperaties, de zogenaamde 'auto-immuun' aandoening Hashimoto's, etc.

2. De lever kon de hormonen (T4 -> T3) niet 'activeren' vanwege een tekort aan glucose/glycogeen, een teveel aan cortisol, leverbeschadiging door obesitas, alcohol, drugs en infecties, ijzerstapeling, etc.

3. Cellen nemen de beschikbare hormonen mogelijk niet op.De opname door cellen van actief schildklierhormoon is meestal te wijten aan voedingsfactoren.Meervoudig onverzadigde vetten uit de voeding (of uit opgeslagen vetten die vrijkomen tijdens gewichtsverlies) blokkeren in feite de toegang van schildklierhormoon tot cellen.Glucose, of suikers in het algemeen (fructose, sucrose, lactose, glycogeen, enz.), zijn essentieel voor zowel de opname als het gebruik van actief schildklierhormoon door cellen.

Schildklierhormoon in de cel
Ervan uitgaande dat er geen belemmering bestaat voor de productie van schildklierhormoon en het de cellen kan bereiken, werkt het direct en indirect in op het ademhalingsproces in de cellen, wat leidt tot de volledige oxidatie van glucose (tot koolstofdioxide).Zonder voldoende schildklierhormoon om de mitochondriale eiwitten te 'ontkoppelen', kan het ademhalingsproces niet worden voltooid en resulteert dit meestal in melkzuur in plaats van het eindproduct van koolstofdioxide.

Schildklierhormoon werkt in op zowel de mitochondriën als de kern van cellen en veroorzaakt korte- en langetermijneffecten die het oxidatieve metabolisme verbeteren.In de kern wordt aangenomen dat T3 de expressie van bepaalde genen beïnvloedt, wat leidt tot mitochondriogenese, wat meer/nieuwe mitochondriën betekent.Op de reeds bestaande mitochondriën oefent het een direct energieverhogend effect uit via cytochroomoxidase, en ontkoppelt het de ademhaling van de ATP-productie.

Dit betekent dat glucose door het ademhalingspad kan worden geduwd zonder noodzakelijkerwijs ATP te hoeven produceren.Hoewel dit misschien verspillend lijkt, verhoogt het de hoeveelheid heilzaam koolstofdioxide en voorkomt het dat glucose wordt opgeslagen als melkzuur.Dit is beter te zien bij diabetici, die vaak hoge niveaus van melkzuur krijgen, wat leidt tot een toestand die lactaatacidose wordt genoemd.Veel mensen met hypothyreoïdie produceren in rust zelfs aanzienlijk melkzuur.Schildklierhormoon speelt een directe rol bij het verlichten van deze schadelijke toestand.

Schildklierhormoon heeft een andere functie in het lichaam, in combinatie met vitamine A en cholesterol om pregnenolon te vormen - de voorloper van alle steroïde hormonen.Dit betekent dat lage schildklierniveaus onvermijdelijk resulteren in lage niveaus van progesteron, testosteron, enz. Lage niveaus van galzouten zullen ook voorkomen, waardoor de spijsvertering wordt belemmerd.Schildklierhormoon is misschien wel het belangrijkste hormoon in het lichaam, dat zogenaamd alle essentiële functies en gevoelens van welzijn reguleert.

Samenvatting
Schildklierhormoon wordt door sommigen beschouwd als het 'hoofdhormoon' van het lichaam en de productie is voornamelijk afhankelijk van de schildklier en de lever.
Actief schildklierhormoon stimuleert de productie van mitochondriale energie, de vorming van meer mitochondriën en steroïde hormonen.
Hypothyreoïdie is een toestand van lage cellulaire energie met veel symptomen.
Oorzaken van een lage schildklier zijn complex en hebben betrekking op voeding en levensstijl.
Koolhydraatarme diëten en een hoog PUFA-gehalte in het dieet zijn de belangrijkste overtreders, samen met stress.

Schildklierlicht therapie?
Aangezien de schildklier zich onder de huid en het vet van de nek bevindt, is nabij-infrarood het meest bestudeerde type licht voor schildklierbehandeling.Dit is logisch omdat het doordringender is dan zichtbaar rood (Kolari, 1985; Kolarova et al., 1999; Enwemeka, 2003, Bjordal JM et al., 2003).Rood met een golflengte van slechts 630 nm is echter bestudeerd voor de schildklier (Morcos N et al., 2015), omdat het een relatief oppervlakkige klier is.

De volgende richtlijnen worden gewoonlijk gevolgd bij studies:

Infrarood LED's/lasersin het bereik van 700-910 nm.
100mW/cm² of betere vermogensdichtheid
Deze richtlijnen zijn gebaseerd op effectieve golflengten in bovengenoemde onderzoeken, evenals op onderzoeken naar weefselpenetratie die ook hierboven zijn vermeld.Enkele van de andere factoren die de penetratie beïnvloeden, zijn onder meer;pulsatie, kracht, intensiteit, weefselcontact, polarisatie en coherentie.De applicatietijd kan worden verkort als andere factoren worden verbeterd.

In de juiste sterkte kunnen infrarood LED-lampen mogelijk de hele schildklier beïnvloeden, van voren naar achteren.Zichtbare rode golflengten van licht op de nek zullen ook voordelen bieden, hoewel er een sterker apparaat nodig is.Dit komt omdat zichtbaar rood minder doordringend is zoals eerder vermeld.Als ruwe schatting zouden 90w+ rode LED's (620-700nm) goede voordelen moeten opleveren.

Andere soortentechnologie voor lichttherapiezoals low-level lasers zijn prima, als je ze kunt betalen.Lasers worden in de literatuur vaker bestudeerd dan LED's, hoewel LED-licht over het algemeen als gelijkwaardig wordt beschouwd (Chaves ME et al., 2014. Kim WS, 2011. Min PK, 2013).

Warmtelampen, gloeilampen en infraroodsauna's zijn niet zo praktisch voor het verbeteren van de stofwisseling / hypothyreoïdie.Dit komt door de brede stralingshoek, overtollige warmte/inefficiëntie en verkwistend spectrum.

Het komt erop neer
Rood of infrarood lichtvan een LED-bron (600-950nm) wordt bestudeerd voor de schildklier.
In elk onderzoek worden de schildklierhormoonspiegels bekeken en gemeten.
Schildkliersysteem is complex.Voeding en levensstijl moeten ook worden aangepakt.
LED-lichttherapie of LLLT is goed bestudeerd en zorgt voor maximale veiligheid.Infrarood (700-950nm) LED's hebben de voorkeur op dit gebied, zichtbaar rood is ook prima.