De meeste organen en klieren van het lichaam zijn bedekt met enkele centimeters bot, spier, vet, huid of ander weefsel, waardoor blootstelling aan direct licht onpraktisch, zo niet onmogelijk is. Een van de opmerkelijke uitzonderingen zijn echter de mannelijke testikels.
Is het raadzaam om rood licht rechtstreeks op de testikels te laten schijnen?
Onderzoek wijst op een aantal interessante voordelen van blootstelling aan testisrood licht.
Vruchtbaarheid gestimuleerd?
De kwaliteit van het sperma is de belangrijkste maatstaf voor de vruchtbaarheid bij mannen, aangezien de levensvatbaarheid van spermatozoa over het algemeen de beperkende factor is voor een succesvolle voortplanting (van mannelijke kant).
Gezonde spermatogenese, of de aanmaak van spermacellen, gebeurt in de testikels, niet zo ver van de productie van androgenen in de Leydig-cellen. De twee zijn in feite sterk gecorreleerd – wat betekent dat hoge testosteronniveaus = hoge spermakwaliteit en vice versa. Het is zeldzaam om een man met een laag testosterongehalte en een uitstekende spermakwaliteit te vinden.
Sperma wordt geproduceerd in de tubuli seminiferi van de testikels, in een meerstapsproces waarbij verschillende celdelingen en rijping van deze cellen betrokken zijn. Verschillende onderzoeken hebben een zeer lineair verband aangetoond tussen ATP/energieproductie en spermatogenese:
Geneesmiddelen en verbindingen die het mitochondriale energiemetabolisme in het algemeen verstoren (dwz Viagra, ssris, statines, alcohol, enz.) hebben een extreem negatief effect op de spermaproductie.
Geneesmiddelen/verbindingen die de ATP-productie in de mitochondriën ondersteunen (schildklierhormonen, cafeïne, magnesium, enz.) verhogen het aantal zaadcellen en de algemene vruchtbaarheid.
Meer nog dan andere lichaamsprocessen is de productie van sperma sterk afhankelijk van de ATP-productie. Gezien het feit dat rood en infrarood licht beide de ATP-productie in de mitochondriën verhogen, zou het volgens toonaangevend onderzoek op dit gebied geen verrassing moeten zijn dat in verschillende dierstudies is aangetoond dat rode/infrarode golflengten de productie van testiculair sperma en de levensvatbaarheid van het sperma stimuleren. . Omgekeerd vermindert blauw licht, dat de mitochondriën schaadt (waardoor de ATP-productie wordt onderdrukt), het aantal zaadcellen/de vruchtbaarheid.
Dit geldt niet alleen voor de spermaproductie in de testikels, maar ook direct voor de gezondheid van vrije zaadcellen na de ejaculatie. Er zijn bijvoorbeeld onderzoeken gedaan naar in-vitrofertilisatie (IVF), waarbij superieure resultaten onder rood licht zijn aangetoond bij zowel zoogdieren als vissensperma. Het effect is vooral diepgaand als het gaat om de beweeglijkheid van het sperma, of het vermogen om te 'zwemmen', aangezien de staart van de spermacellen wordt aangedreven door een rij roodlichtgevoelige mitochondriën.
Samenvatting
In theorie zou roodlichttherapie, kort voor geslachtsgemeenschap, op de juiste manier toegepast op het testikelgebied, een grotere kans op een succesvolle bevruchting kunnen opleveren.
Bovendien zou consistente roodlichttherapie gedurende de dagen voorafgaand aan geslachtsgemeenschap de kansen verder kunnen vergroten, om nog maar te zwijgen van het verminderen van de kansen op abnormale spermaproductie.
Testosteronniveaus potentieel verdrievoudigd?
Het is al sinds de jaren dertig wetenschappelijk bekend dat licht in het algemeen mannen kan helpen meer van het androgeentestosteron te produceren. In eerste onderzoeken werd destijds onderzocht hoe geïsoleerde lichtbronnen op de huid en het lichaam de hormoonspiegels beïnvloeden, waarbij een aanzienlijke verbetering werd aangetoond door het gebruik van gloeilampen en kunstmatig zonlicht.
Het lijkt erop dat wat licht goed is voor onze hormonen. De omzetting van huidcholesterol in vitamine D3-sulfaat is een directe link. Hoewel misschien nog belangrijker is, heeft de verbetering van het oxidatieve metabolisme en de ATP-productie uit rode/infrarode golflengten verstrekkende, en vaak onderschatte, effecten op het lichaam. De cellulaire energieproductie is immers de basis van alle levensfuncties.
Meer recentelijk zijn er onderzoeken gedaan naar directe blootstelling aan zonlicht, in de eerste plaats op de romp, waardoor de testosteronniveaus van mannen op betrouwbare wijze met 25% tot 160% stijgen, afhankelijk van de persoon. Blootstelling aan zonlicht rechtstreeks op de teelballen heeft echter een zelfs nog diepgaander effect, waardoor de testosteronproductie in Leydig-cellen met gemiddeld 200% wordt verhoogd – een grote stijging ten opzichte van de uitgangswaarden.
Er wordt al bijna 100 jaar onderzoek gedaan naar het verband tussen licht, vooral rood licht, en de testisfunctie van dieren. De eerste experimenten waren gericht op mannelijke vogels en kleine zoogdieren zoals muizen, waarbij effecten werden aangetoond zoals seksuele activering en heropflakkering. Testiculaire stimulatie door rood licht wordt al bijna een eeuw onderzocht, waarbij onderzoeken dit in bijna alle gevallen in verband brengen met een gezonde groei van de testis en superieure reproductieve resultaten. Recentere studies bij mensen ondersteunen dezelfde theorie en laten potentieel nog positievere resultaten zien in vergelijking met vogels/muizen.
Heeft rood licht op de testikels echt dramatische effecten op testosteron?
De testisfunctie is, zoals hierboven vermeld, afhankelijk van de energieproductie. Hoewel dit over vrijwel elk weefsel in het lichaam kan worden gezegd, zijn er aanwijzingen dat dit vooral geldt voor de testikels.
Uitgebreider uitgelegd op onze pagina over roodlichttherapie, zou het mechanisme waarmee rode golflengten werken vermoedelijk de ATP-productie (die kan worden gezien als cellulaire energievaluta) in de ademhalingsketen van onze mitochondriën stimuleren (kijk naar cytochroomoxidase – een fotoreceptief enzym – voor meer informatie), het vergroten van de energie die beschikbaar is voor de cel – dit geldt net zo goed voor Leydig-cellen (testosteronproducerende cellen). De energieproductie en de cellulaire functie zijn evenredig, wat betekent dat meer energie = meer testosteronproductie.
Sterker nog, het is bekend dat de energieproductie van het hele lichaam, zoals gecorreleerd met / gemeten aan de hand van actieve schildklierhormoonspiegels, de steroïdogenese (of testosteronproductie) rechtstreeks in de Leydig-cellen stimuleert.
Een ander potentieel mechanisme betreft een aparte klasse van fotoreceptieve eiwitten, bekend als 'opsin-eiwitten'. Vooral de menselijke testikels zijn rijk aan verschillende van deze zeer specifieke fotoreceptoren, waaronder OPN3, die, net als cytochroom, 'geactiveerd' worden, specifiek door de golflengten van licht. Stimulatie van deze testiculaire eiwitten door rood licht induceert cellulaire reacties die uiteindelijk onder meer kunnen leiden tot een verhoogde testosteronproductie, hoewel het onderzoek naar deze eiwitten en metabolische routes zich nog in de voorbereidende fase bevindt. Dit soort fotoreceptieve eiwitten worden ook aangetroffen in de ogen en, interessant genoeg, ook in de hersenen.
Samenvatting
Sommige onderzoekers speculeren dat roodlichttherapie direct op de testikels gedurende korte, regelmatige perioden de testosteronniveaus in de loop van de tijd zou verhogen.
Stroomafwaarts kan dit mogelijk leiden tot een holistisch effect op het lichaam, waardoor de focus wordt vergroot, het humeur verbetert, de spiermassa en botsterkte toenemen en overtollig lichaamsvet wordt verlaagd.
Het type blootstelling aan licht is cruciaal
Rood lichtkan uit verschillende bronnen komen; het zit vervat in de bredere spectrums van zonlicht, de meeste huis-/werklampen, straatverlichting enzovoort. Het probleem met deze lichtbronnen is dat ze ook tegenstrijdige golflengten bevatten, zoals UV (in het geval van zonlicht) en blauw (in het geval van de meeste huis-/straatverlichting). Bovendien zijn de testikels bijzonder gevoelig voor hitte, meer nog dan andere delen van het lichaam. Het heeft geen zin om gunstig licht toe te passen als je tegelijkertijd de effecten tenietdoet met schadelijk licht of overtollige hitte.
Effecten van blauw en UV-licht
Metabolisch gezien kan blauw licht worden gezien als het tegenovergestelde van rood licht. Terwijl rood licht mogelijk de cellulaire energieproductie verbetert, verslechtert blauw licht deze. Blauw licht beschadigt specifiek cel-DNA en het cytochroom-enzym in de mitochondriën, waardoor de productie van ATP en kooldioxide wordt voorkomen. Dit kan positief zijn in bepaalde situaties, zoals bij acne (waarbij de problematische bacteriën worden gedood), maar na verloop van tijd leidt dit bij mensen tot een inefficiënte metabolische toestand vergelijkbaar met diabetes.
Rood licht versus zonlicht op testikels
Zonlicht heeft beslist gunstige effecten – de productie van vitamine D, een beter humeur, een verhoogd energiemetabolisme (in kleine doses) enzovoort, maar het is niet zonder nadelen. Te veel blootstelling en je verliest niet alleen alle voordelen, maar veroorzaakt ook ontstekingen en schade in de vorm van zonnebrand, wat uiteindelijk bijdraagt aan huidkanker. Gevoelige delen van het lichaam met een dunne huid zijn bijzonder gevoelig voor deze schade en ontstekingen door zonlicht – geen enkel deel van het lichaam is meer vatbaar dan de teelballen. Geïsoleerdbronnen van rood lichtzoals LED's zijn goed bestudeerd, schijnbaar zonder de schadelijke blauwe en UV-golflengten en dus geen risico op zonnebrand, kanker of teelbalontsteking.
Verwarm de testikels niet
Mannelijke testikels hangen om een specifieke reden buiten de romp: ze werken het meest efficiënt bij 35°C (95°F), wat ruim twee graden onder de normale lichaamstemperatuur van 37°C (98,6°F) ligt. Veel soorten lampen en gloeilampen die door sommigen worden gebruikt voor lichttherapie (zoals gloeilampen, warmtelampen, infraroodlampen op 1000 nm+) geven een aanzienlijke hoeveelheid warmte af en zijn daarom NIET geschikt voor gebruik op de testikels. Het verwarmen van de testikels terwijl je probeert licht toe te passen zou negatieve resultaten opleveren. De enige 'koude'/efficiënte bronnen van rood licht zijn LED's.
Kortom
Rood of infrarood licht van eenLED-bron (600-950 nm)is onderzocht voor gebruik op de mannelijke geslachtsklieren
Enkele van de mogelijke voordelen worden hierboven beschreven
Zonlicht kan ook op de teelballen worden gebruikt, maar alleen voor korte perioden en is niet zonder risico's.
Vermijd blootstelling aan blauw/UV.
Vermijd elke vorm van warmtelamp/gloeilamp.
De meest bestudeerde vorm van roodlichttherapie is van LED's en lasers. Zichtbare rode (600-700nm) LED's lijken optimaal te zijn.